အႏုျမဴ-စည္းေႏွာင္စြမး္အင္

  အႏုျမဴ အမွတ္( ၃)              

                   အက္တမ္တခု၏ ဖြဲ ့စည္းပံုကိို ေရးသားေဖၚျပေပးျပီး ျဖစ္ပါတယ္။အက္တမ္၏ 

အလယ္ဗဟိုတြင္ ဝတ္ဆံအျဖစ္ရွိေသာနယူကလိယကို  အီလက္ထြန္က  လွည့္ပတ္ေနသည္။  

နယူကလိယတြင္ ပရိုတြန္ႏွင့္နယူထြန္တို ့ ပါဝင္သည္ ။ထို ့ေၾကာင့္ ေယဘုယ်အာျဖင့္
အက္တမ္တခုတြင္ ပရိုတြန္၊  အီလက္ထြန္ ၊ နယူထြန္  စသည့္ အမႈန္သံုးမ်ိဳး  ပါဝင္ေနေၾကာင္း သိခဲ့ေလျပီ ။ဝန္းရံလွည့္ပတ္ေနသာ အီလက္ထြန္၏  အရြယ္အစားသည္  အလြန္ေသးငယ္၏ ။ ပရိုတြန္၏  အရြယ္အစားႏွင့္   ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ( ၁၈၄ဝ)ဆ  ခန္ ့ေသးငယ္ေနၾကာင္းေတြ ့ရမည္။  ပရိုတြန္ႏွင္ ့နယူထြန္တို ့မွာ  အရြယ္အစားတူညီၾကသည္ ။ထို ့ေၾကာင့္  အက္တမ္တခု၏ ျဒပ္ထု (Mass ) ကို   ေဖၚျပရာတြင္  ပရိုတြန္  ႏွင့္ နယူထြန္တို ့၏ျဒပ္ထု     ေပါင္းလဒ္ကိုသာ  ေဖၚျပသည္။ အီလက္ထြန္သည္ အလြန္ငယ္ေသာေၾကာင့္ လ်စ္လ်ဴရႈထား၏။ အက္တမ္ျဒပ္ထု (Mass number)   ကို   သေကၤတ-A   ျဖင့္ေဖၚျပသည္။   နယူကလိယ  တြင္ရွိေသာ ပရိုတြန္ အေရအတြက္ကိုလိုက္၍  အက္တမ္အမွတ္စဥ္ (Atomic number) အျဖစ္  သတ္မွတ္ထား၏။

သေကၤတ -Z ျဖင့္ေဖၚျပသည္။

                      _zX^A                  ဥပမာ-  ₁H¹ , ₂He⁴ , ₃Li⁷

A =Mass number ( နယူကလိယအတြင္းရွိ (ပရိုတြန္+ နယူထြန္) အေရအတြက္)

Z=atomic number(ပရိုတြန္အေရအတြက္ -အက္တမ္အမွတ္စဥ္)

X=ျဒပ္စင္တြင္ပါဝင္ေသာ အက္တမ္အမ်ိုးအစား

အက္တမ္အမွတ္စဥ္အလိုက္ (ျဒပ္စင္ဇယား)

                    သာမာန္္အက္တမ္တခုတြင္လွ်ပ္စစ္ဓာတ္  မရွိပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္-အီလက္ထြန္ (ဓာတ္မ)    အေရအတြက္ႏွင့္  ပရိုတြန္ (ဓာတ္ဖို ) အေရအတြက္    တူညီေနေသာ

ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို ့ျဖစ္ရာ  Atomic number (Z) ကိုသိလွ်င္  အီလက္ထြန္ အေရတြက္ကိုပါ  သိႏိုင္သည္။ ထို ့ေနာက္အက္တမ္တြင္ပါဝင္ေသာ  နယူထြန္  အေရတြက္ကိုလည္း လြယ္ကူစြာ

သိႏိုင္သည္။    

                Mass number (A)   -   Atomic number (Z)  =   Neutron number (n)

                (ပရိုတြန္ +နယူထြန္)   -      (ပရိုတြန္)         =       (နယူထြန္)    

              အက္တမ္တခုတြင္  ပရိုတြန္ႏွင့္ အီလက္ထြန္ အေရတြက္  တူညီၾကေသာ္လည္း နယူထြန္ပါဝင္မႈ အေရတြက္မွာ  မတူညီေပ ။  ပရိုတြန္ထက္လည္း   ပိုမ်ားႏိုင္သည္ ။   နယူထြန္   အေရအတြက္  မ်ားေလေလ  အက္တမ္ျဒပ္ထု ၾကီးေလေလ ျဖစ္မည္။    နယူထြန္ မရွိေသာ    အက္တမ္လည္းရွိေသးသည္။နယူထြန္မပါေသာ အက္တမ္မွာဟိုက္ထရိုဂ်င္-အက္တမ္ ျဖစ္သည္ ။   (₁H¹) : (₁H²) : (₁H³)   ထိုသို ့  (Atomic number ) ပရိုတြန္အေရအတြက္  တူညီေသာ္လည္း ၊ နယူထြန္ပါဝင္မႈ  မတူညီေသာေၾကာင့္  အက္တမ္ျဒပ္ထု (Mass number) ကြဲျပားေနျခင္းကို   အိုက္ဆိုတုပ္ (Isotope)ဟု ေခၚသည္။

               ပရိုတြန္ႏွင့္အီလက္ထြန္တို ့သည္ ဆန္ ့က်င္ဘက္ လွ်ပ္စစ္တန္ဖိုးမ်ား တူညီၾကသည္။

ထို ့ျပင္   အက္တမ္တခုတြင္   ပရိုတြန္ႏွင့္ အီလက္ထြန္   ပါဝင္မႈအေရအတြက္    တူညီေနေသာ

ေၾကာင့္ အသားတင္ လွ်ပ္စစ္ဆြဲအားမွာ မရွိႏိုင္ေပ။ထို ့ေၾကာင့္ သာမာန္  အက္တမ္တခုတြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ကင္းမဲ့ေနသည္ ။လွ်ပ္စစ္သီအိုရီအရ  မ်ိဳးတူေသာ     ဓာတ္ဖိုအခ်င္ခ်င္း(သို ့)ဓာတ္မ

အခ်င္းခ်င္း  ေတြ ့လွ်င္ အျပန္အလွန္  တြန္းကန္မႈအား ျဖစ္ေပၚမည္ ။ မ်ိဳးမတူေသာ  ဓာတ္ဖိုႏွင့္ဓာတ္မ ေတြ ့လွ်င္ အခ်င္းခ်င္း ဆြဲငင္ျခင္းအားျဖစ္ေပၚမည္။
               နယူကလီယကို  စဥ္စားၾကည့္ၾကပါစို ့။  နယူကလိယတြင္  ပရိုတြန္ႏွင့္ နယူထြန္မ်ား 

ပါဝင္ေနေၾကာင္းလည္း  သိခဲ့ျပီ ။  ပရိုတြန္ ႏွင့္ နယူထြန္မ်ား  စုေဝးလ်က္  အက္တမ္၏ ဝတ္ဆံအျဖစ္ ရွိေနၾကသည္ ။  လွ်ပ္စစ္သီအိုရီအရ  နယူကလိယအတြင္းရွိ  ပရိုတြန္(ဓာတ္ဖို) အခ်င္းခ်င္း   တြန္းကန္ေနၾကမည္။ ထို သို ့ တြန္းကန္ေနလ်င္   အခ်င္းခ်င္း စုစည္းမႈမျဖစ္ႏိုင္ ။ သို ့ေသာ္ နယူကလိယထဲတြင္ စုေဝးေနၾကသည္ ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ပါနည္း ……??? အေျဖက ရွင္းပါသည္ ။ ဓာတ္ဖိုအခ်င္းခ်င္း  တြန္းကန္သည့္ အားထက္  ပိုၾကီးေသာ      ဆြဲငင္အားၾကီးတခု

ေၾကာင့္   ပရိုတြန္မ်ား   စုေဝး     ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္္။  လွ်ပ္စစ္ဓာတ္-မရွိေသာ  နယူထြန္မ်ား

လည္းပါဝင္ေနၾကသည္ ။ နယူထြန္ အခ်င္းခ်င္းလည္း ဆြဲငင္စုေဝးေနၾကသည္။ပရိုတြန္(ဓာတ္ဖို)
ႏွင့္ နယူထြန္ (ဓာတ္မဲ့)  အခ်င္းခ်င္းလဲ  ဆြဲငင္   စုေဝးေနၾကသည္။     ထိုသို ့ျဖစ္ေပၚေနေသာ
ဆြဲငင္အားၾကီးသည္  လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေပၚတြင္  မွီခိုမႈမရွိသည္မွာ  ေသခ်ာေနျပီ။    နယူကလိယ 
အျဖစ္  တည္ရွိရန္  ပရိုတြန္ႏွင့္ နယူထြန္မ်ားကို   စုစည္းေပးေသာ  အားကို    အႏုျမဴဆြဲအား  ဟု

(Nuclear force) သတ္မွတ္ရေပမည္ ။     အႏုျမဴဆြဲအား   ျဖစ္ေပၚႏိုင္မည့္  စြမ္းအင္ကို  အႏုျမဴ

စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ (Nuclear Binding Energy) ေခၚသည္ ။

                  ဥပမာ -ကာဗြန္-အက္တမ္တခုကို  ေလ့လာၾကည့္ပါမည္ ။     ကာဗြန္အက္တမ္တြင္

ပရိုတြန္ (၆) လံုး  ပါဝင္ေသာေၾကာင့္  အက္တမ္အမွတ္စဥ္အရ   Z=6  ျဖစ္မည္။ ပရိုတြန္  (၆)လံုး  ရွိေသာေၾကာင့္   အီလက္ထြန္လည္း  (၆)  လံံုးရွိသည္။   ယခု ေလ့လာေနေသာ  ကာဗြန္

အက္တမ္တြင္  နယူထြန္လည္း (၆)လံုးရွိသည္ ။ကာဗြန္အက္တမ္ကို သေကၤတျဖင့္ေဖၚျပေသာ္ -     

                                                                   

                          ₆C¹²        

 (mass number )    A =12 
(atomic number)   Z = 6    
(neutron number) A-Z =12- 6=6 

              နယူကလိယထဲတြင္   ပရိုတြန္ ၆လံုး ၊နယူထြန္ ၆လံုး ၊ စုစုေပါင္း ၁၂လံုးပါဝင္သည္ ။  

၄င္း ပရိုတြန္ႏွင့္နယူထြန္မ်ားကို  နယူကလီယအတြင္း ရွိေနေသာေၾကာင့္    နမ္စားအမည္တခု

ကို  သတ္မွတ္ရာ  နယူကလီယြန္မ်ား (Nucleons) ဟုအမည္တြင္သည္။   နယူကလီယြန္  ဟု

ဆိုလွ်င္  နယူကလီယအတြင္းရွိ   ပရိုတြန္ (သို ့) နယူထြန္တလံုးကို   ကိုယ္စားျပဳသည္။  ယခု

ကာဗြန္-နယူကလိယတြင္   နယူကလီယြန္ ၁၂ လံုးပါဝင္သည္ဟုေဖၚျပႏိုင္သည္ ။

             ေလ့လာေနေသာ   ကာဗြန္-နယူကလိယ၏   ျဒပ္ထုတန္ဖိုးကို  တိုင္းတာ ၾကည့္ပါဦး

မည္။   ပထမနည္း။   ။နယူကလီယြန္ ၁၂ လံုးတြင္ ၊တလံုးစီ၏ျဒပ္ထုကိုတြက္ခ်က္ျပီး  အားလံုး

ေပါင္းလဒ္တန္ဖိုးသည္  နယူကလိယတခုလံု၏  ျဒပ္ထုျဖစ္ေပမည္။(Mass of Nucleus) ။

 ေနာက္တနည္း  ။      ။နယူကလိယတခုလံုးကို    (တစ္ၾကိမ္ထဲ) တိုင္းတာၾကည့္လွ်င္

လည္း ျဒပ္ထုတန္ဖိုး (Mass of Nucleus)ကို ရမည္။သို ့ေသာ္   တကယ္လက္ေတြ ့ တိုင္းတာ

ၾကည့္ေသာအခါ နယူကလိယကို  တစ္ၾကိမ္တည္းတိုင္း၍ရေသာ  ျဒပ္ထုသည္ ၊နယူကလီယြန္

 (၁၂) လံုးကို  အၾကိမ္ၾကိမ္ခြဲကာ တိုင္းတာ၍ရေသာ ျဒပ္္ထုထက္ ေသးငယ္ေနၾကာင္း ေတြ ့ရ

မည္။  (ဤျဖစ္ရပ္ကို     နားမလည္ပါက   ဥပမာ-ဇတ္လမ္းတခုျဖင့္   ရွင္းျပပါဦးမည္ ။)

            ((((….ဖီးက်ဴသည္  ငယ္စဥ္ကလူပ်င္းကေလးတေယာက္ျဖစ္၏ ။နံနက္ေစာေစာတြင္ 

အိပ္ယာထေလ့မရွိ ။ အေမ (သို ့) အေဖ   လာႏိုးမွ   ပ်င္းေၾကာဆြဲျပီး    အိပ္ယာထေလ့ရွိ၏ ။

သို ့ေသာ္  အိပ္ယာမထခင္  “အေမ ….ထမင္းက်က္ျပီလား”ဟု  အျမဲေမးတတ္သည္။  ထိုအခါ

ခ်စ္စြာေသာ  အေမက ညက  က်န္ေသာထမင္းကို  ကဗ်ာကယာ  ေၾကာ္ေပးေလ့ရွိသည္။
အေငြ ့တေထာင္းေထာင္းျဖင့္  အဆင္သင့္ခူးခပ္ျပီးမွ  ဖီးက်ဴ  အျမဲအိပ္ယာထ၏ ။ တေန ့တြင္

ထူးထူးျခားျခား  အေစာၾကီးနိုးေနသည္ ။   ေစာေစာ  အိပ္ယာထေသာေန ့မွ   ညစာထမင္းက

လက္က်န္မရွိ ။  ထို ့ေၾကာင့္   အေမ  နံနက္စာခ်က္တာကို  ေစာင့္ရေသးသည္ ။ ထမင္းက်က္

ေသာ္လည္း  ေစ်းမသြားရေသး ။ထို ့ေၾကာင့္ ဟင္းကမရွိ။တျခားသူေတြလို  လက္ဖက္ရည္ႏွင့္

မုန္ ့စားတာကိုလည္း   မတင္းတိမ္။  နံနက္ေစာေစာ   ထမင္းစားလိုက္ရမွ   အားရေက်နပ္၏ ။

ထိုအခ်ိန္တြင္အိမ္ေရွ ့မွ   ပဲျပဳတ္သည္တေယာက္ သံကုန္ဟစ္က်ဴးလိုက္ရာ  ပဲျပဳတ္ႏွင့္ထမင္း

စားရန္  အၾကံရသြား၏။စားေတာ္ပဲျပဳတ္ႏွင့္ထမင္းဆီဆမ္းစားတာကို  အလြန္ၾကိဳက္တာကိုးဗ်။

            ဒီလိုနဲ ့  အိမ္ေရွ ့ထြက္ျပီး  ပဲျပဳတ္သည္ကို  လွမ္းေခၚလိုက္တယ္ ။လာပါဦးေပါ့…ဗ်ာ။

ဒါနဲ ့ စားေတာ္ပဲျပဳတ္   ႏွစ္ဆယ္သား  ေပးပါဆိုုျပီးေျပာလိုက္ေတာ့….. ပဲျပဳတ္သည္က  ကၽြတ္

ကၽြတ္အိပ္ထဲထည့္ပီး   ခ်ိန္ခြင္ထဲမွာ  ႏွစ္ဆယ္သားခ်ိန္ေပးပါတယ္ ။ဖီးက်ဴ  ပဲျပဳတ္ဝယ္ေနတံုး

ေဘးအိမ္က  ေကာင္မေလးတေယာက္ ကလည္း  လာဝယ္တယ္ ။သူမက  ပဲျပဳတ္  တစ္ဆယ္

သား  ေပးပါဆိုျပီးဝယ္တယ္ ။ ဖီးက်ဴလား   ျပန္အမ္းေငြ မရေသးလို ့ ေစာင့္ေနတာပါ ။ေကာင္

မေလးကို ငမ္းခ်င္လို ့မဟုတ္ပါဘူး ။ ေကာင္မေလးက  ပဲျပဳတ္တဆယ္သား ဝယ္တယ္။ လက္

တဖက္က  ကိုင္ထားတယ္ ။ျပီးေတာ့   ေနာက္ထပ္ တစ္ဆယ္သားေပးပါတဲ့။ေၾသာ္…ေစ်းသည္

ကို   အလုပ္ရႈတ္ေအာင္ လုပ္တဲ့.... သူကေလးပါလား   လို ့ ထင္လိုက္မိပါတယ္။ ပဲျပဳတ္သည္ 
ထြက္သြားေတာ့ ဖီးက်ဴ…..လွ်ာရွည္ျပီး  ေကာင္မေလးကို ေမးၾကည့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို ့ ပဲျပဳတ္

ကို  ႏွစ္ဆယ္သား (တစ္ခါထဲ )မဝယ္ဘဲ။တစ္ဆယ္သား၊ ႏွစ္ၾကိမ္ခြဲဝယ္တာလဲလို ့ေမးတယ္။

            ကိုဖီးက်ဴ  ဘာသိလို ့တံုး  တစ္ဆယ္သား  ႏွစ္ခါဝယ္ေတာ့  ပိုရတယ္။ ႏွစ္ဆယ္သား

ဝယ္ထားတဲ့ဟာနဲ ့  ယွဥ္ၾကည့္ပါလားတဲ့……။ဟိုက္…. ..တယ္ေတာ္တဲ့   ေကာင္မေလးပါလား

အဲဒါေၾကာင့္ မိန္ကေလးေတြ  ေစ်းဝယ္တတ္တယ္လို ့ေျပာတာေပါ့ ။      ဟုတ္တယ္…သူမရဲ  ့

ပဲျပဳတ္ ႏွစ္ထုပ္က   ၊ဖီးက်ဳရဲ  ့ပဲျပဳတ္   တစ္ထုပ္ထက္  ပိုၾကီးတယ္ ။ပိုရတယ္ ။ ႏွစ္ဆယ္သား

ဝယ္တာခ်င္းတူတူ  သူမက်ေတာ့  ပိုရတယ္ ။အဲတာ……….ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့  အေျဖက

ရွင္းပါတယ္…။ပဲျပဳတ္သည္….အေလးခိုး လို ့ေပါ့ဗ်ာ ။…..)))

                 ကဲ…….ေလ့လာေနတဲ ့ ကာဗြန္နယူကလိယကို  ၾကည့္ၾကဦးစို ့။ နယူကလိယကို

တၾကိမ္တည္း  ခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့  ျဒပ္ထုကနည္းေနတယ္။  နယူကလီယြန္   တစ္လံုးစီကို ခ်ိန္ျပီး  
အားလံုးေပါင္းၾကည့္ေတာ့ ျဒပ္ထုက   မ်ားေနတယ္ ။    နယူကလိယ   တခုထည္းတြင္ ျဒပ္ထု

တန္ဖိုးျခားနား (မတူညီ)ေနတာကိုေတြ  ့ရတယ္ ။

ဒါဆို… ……….ဘယ္သူက……………… အေလးခိုးလိုက္တာလဲ………………………….…….???

(ဖီးက်ဴ ပဲျပဳတ္ႏွစ္ဆယ္သား ဝယ္တံုးက ပဲျပဳတ္သည္က အေလးခိုးသြားတယ္… ဗ် )။ 

မတူညီတဲ့  ျဒပ္ထုျခားနားျခင္းကိ္ု ဒီလိုေရးျပမယ္ဗ်ာ…………………….။

 ကြာဟေနေသာ    =  [ ပရိုတြန္အားလံုး၏ +နယူထြန္အားလံုး၏ ] – နယူကလိယတခုလုံး၏

       ျဒပ္ထု                        ျဒပ္ထု                   ျဒပ္ထု                          ျဒပ္ထု

     ∆M        =     ∑ (M_p       +     M_n )        -  M_nucleus

(Mass Difference )         (sum of mass of nucleons)             (Mass of nucleus)

         နယူကလိယ၏ျဒပ္ထုသည္  နယူကလီယြန္မ်ား ျဒပ္ထုအားလံုးေပါင္းထက္ ေလ်ာ့နည္း

ေနတာကို  ေတြရသည္။  အဲသလို……ေလ်ာ့နည္သြားတာ  ဘယ္သူကမွလာျပီး အေလးမခိုးပါ

ဘူးတဲ့ဗ်ာ ။  နယူကလီယြန္အားလံုး (ပရိုတြန္ႏွင့္နယူထြန္မ်ား)ကို   နယူကလိယအျဖစ္  စုေဝး

ေနႏိုင္ဖို ့  စည္းေႏွာင္ထားတဲ့စြမ္းအင္တခုရွိပါတယ္ ။အဲဒီ  စည္းေနွာင္စြမ္းအင္ဟာ ေလ်ာ့နညး္

သြားတဲ့  ျဒပ္ထုကေန  အသြင္ေျပာင္းလာျခင္း   ျဖစ္ပါတယ္ ။   ျဒပ္ထုကေန     စြမ္းအင္အျဖစ္ 
အသြင္ေျပာင္းလာျခင္းဆိုတာ   အိုင္စတိုင္းရဲ ့   သီအိုရီတခုပါ ။ (mass-energy  relation)

                                     E=mc²

                                     E=စြမ္းအင္

                                             M=ျဒပ္ထု

                                            C² =ကိန္းေသတန္ဖိုး(3*10⁸)²

               နယူကလိယတခု၏ စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ပမာဏကို  သိလိုပါက….ေလ်ာ့နည္းသြား

သည့္   ျဒပ္ထုကို   အိုင္စတိုင္း၏သီအိုရီ  ညီမွ်ျခင္းမွာ ထည့္ျပီး   တြက္ႏိုင္ပါသည္။  ဒီလိုဗ်-

                                E=∆M C²

              ကဲဒီေတာ့… နယူကလိယတခု၏    စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ကို     တြက္ယူလို ့ရပါျပီ။    

ပရိုတြန္ႏွင့္  နယူထြန္မ်ားေလေလ     စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္လည္း    မ်ားေလေလ ျဖစ္ပါတယ္ ။

ဒီေနရာမွာ  ပရိုတြန္အေရအတြက္  အက္တမ္  အမ်ိဳးစားအလိုက္  ပါဝင္ေနေပမယ့္ ၊  နယူထြန္

အေရအတြက္ကေတာ့  မ်ားခ်င္လည္း      မ်ားေနတတ္ပါတယ္ ။  နယူထြန္     ပိုမ်ားေလေလ

စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ၾကီးမားေလေလပါပဲ ။    စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ၾကီးမားတဲ ့   အက္တမ္မ်ားမွာ

ယူေရနီယံ (₉₂U^{238   :}U²³⁵ :U²³³)  ၊ ပလူတိုနီယံ (₉₄ Pu²³⁹ :Pu²⁴²:Pu²⁴⁴)….စသည္တို ့

ျဖစ္ပါတယ္ ။

အက္တမ္တလံုး၏ျဖတ္ပိုင္းပံု

                ပရိုတြန္ႏွင္ ့နယူထြန္မ်ားေလေလ   နယူကလိယ၏   စည္းေနွာင္စြမ္းအင္ပမာဏ

ၾကီးမားေလေလ  ျဖစ္ပါတယ္။ ………ေနာက္တမ်ိဳး ……..စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ…………….

အဲဒီလို   စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ၾကီးမားတဲ့  နယူကလိယတခုကို  တစစီျပိဳကြဲသြားေအာင္ ခြဲထုတ္

လိုက္ရင္   စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္ၾကီးဟာ  အျပင္ကိုထြက္လာပါလိမ့္မယ္။   ( အပူစြမ္းအင္အျဖစ္

ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ေရဒီယိုသတၱိေရာင္ျခည္မ်ား အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း ထြက္လာပါလိမ့္

မည္္။)အိုင္စတိုင္း သီအိုရီျဖင့္    တြက္ယူထားေသာ   စည္းေႏွာင္စြမ္းအင္သည္   နယူကလိယ 
ျပိဳကြဲသြားခဲ့လွ်င္ထြက္လာမည့္ စြမ္းအင္မ်ားျဖစ္ပါသည္ ။ထိုကဲ့သို ့ထြက္လာေသာ  စြမ္းအင္ကို 

အႏုျမဴ-စြမ္းအင္လို ့  ေခၚပါတယ္။

အိုင္စတိုင္း၏      ျဒပ္ထု-စြမ္းအင္   ညီမွ်ျခင္း ((mass-energy  relation))     E=mc²     ျဖင့္  
အႏုျမဴစြမ္းအင္ကို တြက္ထုတ္ယူႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အႏုျမဴဖခင္ၾကီးဟု တကမာၻလံုးက  ေခၚေဝၚ

ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။

……………………………………………………………………………………………………………………

                    ဤတင္ျပခ်က္မ်ားသည္    အနုျမဴစြမ္းအင္၏  အေျခခံ သေဘာတရားမ်ားျဖစ္

ပါသည္။ အႏုျမဴစြမ္းအင္မ်ား  ရရွိရန္ကား    နည္းပညာမ်ား   တတ္ေျမာက္ထားရန္  လိုအပ္ပါ

သည္ ။ မရွင္းလင္းေသာ  ၊မွားယြင္းေသာ   အခ်က္လက္မ်ားရွိပါက  ဖီးက်ဴထံသို ့  ဆက္သြယ္

ကူညီေပးပါ…..ခင္ဗ်ား ။

                

ရူပေဗဒနိဒါန္း

              ရူပေဗဒ၏ အဓိပၸါယ္ကို ျမန္မာလို တိုက္ရိုက္ဖြင့္ဆိုပါက (ရူပ=ရုပ္ဝထၳဳ၊ ေဗဒ=ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာေသာပညာ) ရုပ္ဝထၳဳမ်ားကိုခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၍ ေလ့လာေသာ ပညာရပ္ဟု ဆိုလိုပါသည္။ ေရွးယခင္က “သဘာဝဝထၳပညာ” ဟုေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။တနည္းအားျဖင့္ သဘာဝသိပၸံပညာ ျဖစ္သည္။အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ PHYSICS ေဝါဟာရသည္ ဂရိဘာသာစကားမွ ဆင္းသက္လာ ျပီး (Nature)သဘာဝ ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။ ေရွးယခင္က Natural Philosophy ဟုေခၚေဝၚ ခဲ့ၾကရာမွ PHYSICS ဟူေသာ ေဝါဟာရ ေပၚေပါက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္ ။ထို ့ေၾကာင့္ ရူပေဗဒ (physics )သည္

အေတြးေခၚပညာ(Philosophy)မွ ခြဲထြက္လာေသာ သဘာဝအေတြးေခၚ ပညာရပ္တခု ျဖစ္သည္။

                                                     (Thales) သားလိစ္[BC 624—526]

                 အေတြးေခၚ ပညာဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း ??? အေတြးေခၚပညာဆိုသည္မွာ လူႏွင္ ့လူ ့
ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ပန္းတိုင္တခုကိုေရာက္ဖို ့နည္းလမ္း အေျဖရွာရန္ စဥ္းစား  ေတြးေခၚသည့္  ပညာရပ္
ျဖစ္သည္။    သိပၸံပညာရပ္အားလံုးသည္     သစ္ပင္မ်ားျဖစ္ခဲ့လွ်င္          အေတြးေခၚပညာရပ္သည္
သစ္ပင္မ်ားကိုရွင္သန္ေစေသာ ေျမဆီလႊာတခုျဖစ္သည္ဟု အေတြးေခၚပညာရွင္ ဝီလီယံေသာမတ္္္္္္္  က

ေျပာသည္။
            အေနာက္တိုင္းရာဇဝင္တြင္ အေတြးေခၚပညာကို ဂရိလူမ်ိဳးမ်ားက စတင္ခဲ့ေၾကာင္းေတြ ့ ရွိရသည္။ မွတ္တမ္းမ်ားအရ အေစာဆံုးဂရိအေတြေခၚပညာရွင္မ်ားသည္ အာရွမိုင္းနားေဒသ ၊ မိုင္လီတပ္(Miletus) ျမိဳ့သားမ်ား( ယခု-တူရကီႏိုင္ငံ)ျဖစ္သည္။ ပထမဆံုး ေတြးေခၚပညာရွင္ မွာ မိုင္လီတပ္ျမိဳ ့မွ (Thales) သားလိစ္[BC 624—526] ျဖစ္သည္။သူသည္ သဘာဝသံလိုက္ ေက်ာက္ကို စတင္ေတြ ့ရွိျပီး ၊ လွ်ပ္စစ္သိပၸံပညာကို ကနဦး ရွာေဖြစူးစမ္းခဲ့သူျဖစ္သည္။သူ သည္ ရူပေဗဒပညာရပ္ကို စတင္ခဲ့ေသာ အေတြးေခၚပညာရွုင္တေယာက္ဟု ဆိုရေပမည္ ။ အေနာက္တိုင္းသားတို ့သည္ ကမာၻေလာကၾကီးတခုလံုး စတင္ျဖစ္ေပၚလာရေသာ ထာဝရ အေျခခံတရားကိုေဖၚထုတ္ခဲ့ရာတြင္ (Thales) သားလိစ္က ေရ (Water)သည္ မူလအေျခခံ ဟုဆိုသည္ ။ အရစ္တိုတယ္ (Aristotle) (BC 384 -322) ကလည္း ကမာၻေလာကၾကီးကို ေလ(Air)ျဖင့္ အေျခခံ၍ ဖြဲ ့စည္းထားသည္ဟုဆိုသည္ ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္က အရာရာ အားလံုးကို ပထဝီ (Earth) ၊ေတေဇာ (Fire) ၊ အာေဘာ (Air)၊ ဝါေယာ(Water)…ဓာတ္ၾကီး ေလးပါးျဖင့္ဖြဲ ့စည္းထားသည္ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္ ။

(မွတ္ခ်က္။ ။အေနာက္တိုင္း ပညာရွင္မ်ားက ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို အေတြးေခၚ ပညာရွင္တေယာက္ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾက သည္။ သို ့ေသာ္ အေနာက္တိုင္းသား ဂရိလူမ်ိဳးမ်ား စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ ေတြးေခၚေနခ်ိန္၌ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ (BC 566 -486 )တြင္ အလံုးစံုသိျမင္အပ္ေသာ သဗၺညဳတဥာဏ္ ေတာ္ျဖင့္ ဘုရားအျဖစ္သို ့ ပြင့္ေတာ္မူေနျပီျဖစ္သည္။)

                                                     အရစ္တိုတယ္ (Aristotle) (BC 384 -322)

                 ရူပေဗဒ၏ အဓိပၸါယ္ကိုေနာက္တမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုရေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အရာအားလံုးသည္ ရူပေဗဒ ျဖစ္သည္။ေမာ္ေတာ္ကား ၊ မီးသီး ၊ဖုန္း ၊ေရဒီယို ၊ကြန္ပ်ဴတာ ၊စီဒီ ………….စသည့္အရာအားလံုးသည္ ရူပေဗဒျဖစ္သည္ ။ျဂိဳလ္တုမ်ား ၊ဒံုးပ်ံမ်ား လြတ္တင္ျခင္း ၊ဂ်က္ေလယာဥ္မ်ား ပ်ံသန္းျခင္းသည္လည္း ရူပေဗဒ ျဖစ္သည္။ထို ့ျပင္ ညအခါ...လသာသာ ၊ေငြစင္ၾကယ္ေလးမ်ား မွိတ္တုတ္မိတ္တုတ္ ျမင္ရသည္မွာလည္း ရူပေဗဒ ျဖစ္သည္။ တေလာကလံုးကို အလင္းေရာင္ေပးေနေသာ ေနလံုးၾကီးလည္း ရူပေဗဒ ျဖစ္သည္။စၾကဝဠာ ၊ဂလက္ဆီ ၊ေနအဖြဲ ့အစည္းတို ့ လွည့္ပတ္ ဆြဲငင္ေနျခင္းသည္လည္း ရူပေဗဒ ျဖစ္သည္။ မ်က္စိျဖင့္မျမင္ႏိုင္ေသာ အေသးငယ္ဆံုးအမႈန္မွစ၍ စၾကာဝဠာတခုလံုးအား စူးစမ္းေလ့လာ သင္ယူျခင္းသည္ ရူပေဗဒ ျဖစ္သည္။ ရူပေဗဒသည္ သိပၸံပညာရပ္အားလံုးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ ပတ္သက္ေနေသာ သိပၸံပညာျဖစ္သည္။ ရူပေဗဒပညာရွင္မ်ားသည္ ဓာတုေဗဒ ၊ဇီဝေဗဒ ၊ နကၡတၱေဗဒ ၊ဘူမိေဗဒ ၊အင္ဂ်င္နီယာ၊ေဆးဝါးကုသျခင္း စသည့္ပညာရပ္မ်ား တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ထို ့ျပင္ ရူပေဗဒသည္ ေခတ္သစ္နည္းပညာအားလံုး၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ လည္းျဖစ္သည္ ။ ရူပေဗဒ ဘာသာရပ္သည္ လက္ေတြ ့ စမ္းသပ္ျခင္း ၊ စူးစမ္းေလ့လာျခင္း ၊သီအို၇ီမ်ား ၊အဆိုျပဳခ်က္မ်ား ၊ေတြးေတာၾကံဆမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ရသည္။ ရူပေဗဒ၏ အေရးၾကီးဆံုးလက္နက္ ကိရိယာသည္ သခ်ၤာအတတ္ပညာပင္ျဖစ္သည္။သိပၸံ ပညာရွင္ ဂယ္လီလီယို (Galileo Galilei- AC1564-1642)က အဆိုျပဳသည္မွာ သခ်ၤာသည္ ရူပေဗဒ၏ အဓိပၸါယ္မ်ားကို ေဖၚျပေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ ဘာသာစကား(Language)တခုျဖစ္သည္။
(ဥပမာ - C Program , Fortran ,Java စသည့္ပရိုဂရမ္မ်ားသည္ ကြန္ပ်ဴတာ၏(Language) ဘာသာစကားျဖစ္သည္)

                                                  ဂယ္လီလီယို (Galileo Galilei- AC1564-1642)

                ထို ့ျပင္ရူပေဗဒဆိုင္ရာ ဂုဏ္သတၱိမ်ား ၊သီအိုရီမ်ားအားလံုးကို သခ်ၤာနည္းျဖင့္ေဖၚျပႏိုင္ရမည္။

ထို ့ကဲ့သို ့ သခ်ၤာနည္းျဖင့္ ေဖၚျပႏိုင္မွသာ ရူပေဗဒစစ္စစ္ျဖစ္သည္ဟု အဲလ္ဘတ္အိုင္စတိုင္း က အဆိုျပဳခဲ့ဘူးသည္။ ဥပမာ - အိုင္စတိုင္းသီအိုရီအရ အရာဝထၳဳတခုသည္ အလင္းလ်င္ ျမန္ႏႈန္း၏ ႏွစ္ထပ္ကိန္းတန္ဖိုးျဖင့္ ေရႊ ့လ်ားေနခဲ့ေသာ္ ၄င္းအရာဝထၳဳမွ စြမ္းအင္အျဖစ္သို ့ ရရွိမည္ ။သခ်ၤာဆိုင္ရာ ညီမွ်ျခင္းျဖင့္ ေဖၚျပပါက ( E=mc²) ျဖစ္သည္။ ရူပေဗဒကို တနည္းဖြင့္ဆိုရေသာ္ ျဒပ္ထု ၊စြမ္းအင္ ၊အာကာသ ၊အခ်ိန္ တို ့ကိုတြက္ခ်က္ ေဖၚထုတ္ေသာ သိပၸံပညာရပ္ျဖစ္သည္ ။ထို ့ျပင္ ျဒပ္ထုမ်ားအတြင္း သက္ေရာက္ေနေသာ သံလိုက္ဆြဲအား ၊ဖိုမလွ်ပ္စစ္အား ၊အႏုျမဴဆြဲအား ၊ကမာၻေျမဆြဲအား စသည့္အေျခခံအားမ်ား ကိုလည္း တြက္ခ်က္ေဖၚထုတ္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ေယဘူယ်အားျဖင့္ သရုုပ္ခြဲေလ့လာၾကည့္လ်င္ ရူပေဗဒနယ္ပယ္အသီးသီးကို ပိုင္းျခားေတြ  ့ျမင္ရမည္။

                                                    အိုင္စတိုင္း (1879-1955)

                          ေရွးရိုးမကၠင္းနစ္(Classical Mechanics) ၊ကြမ္တမ္မကၠင္းနစ္ (Quantum Mechanics) သံလိုက္(Magnetism) ၊ အပူစြမ္းအင္ (Thermodynamics) ၊ လွ်ပ္စစ္ (Electricity ) ၊ ၊ အလင္း(Optics) ၊အသံ (Sound) ၊ ႏွိုင္းရသီအိုရီ (Relativity) ၊အက္တမ္ရူပေဗဒ(Atomic Physics) ၊အႏုျမဴရူပေဗဒ(Nuclear Physics)၊အမႈန္ရူပေဗဒ(Particle Physics-high energy) ျဒပ္ထုဖြဲ ့စည္းျခင္းဆိုင္ရာရူပေဗဒ (Condensed Matter Physics) ၊ေလဆာ(Laser Physics)၊ ရူပနကၡတၱေဗဒ (Astrophysics) ၊စသည့္ နယ္ပယ္အသီးသီးကို ေလ့လာသင္ယူျခင္းသည္ ရူပေဗဒပညာရပ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္ ။              

                           ရူပေဗဒသည္ ေခတ္ၾကီး(၂)ခုျဖင့္ ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ျခင္းကိုေတြ ့ရမည္။ ပထမ ေခတ္သည္ ေရွးရိုးရူပေဗဒ(Classical Physics)ဟုအမည္တြင္သည္ ။ပထမေခတ္၏ အရွင္သခင္သည္ အဂၤလန္မွ နယူတန္ (Sir Isaac Newton:AC 1643-1727)ျဖစ္သည္ ။ ေမာ္ေတာ္ကား ဒီဇိုင္းပံုစံထုတ္ျခင္း ၊ ေလယာဥ္ပ်ံ၊ျဂိဳလ္တု၊ စက္ရံုအလုပ္ရံု ၊ လမ္းတံတား ေဆာက္လုပ္ျခင္း..……စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ နယူတန္၏သီအိုရီမ်ားကို အသံုးျပဳၾကရသည္။ သူ၏အလြန္နာမည္ၾကီးေသာ ေရွးရိုးမကၠင္းနစ္ (Classical Mechanics) သီအိုရီ(၃)ခုမွာ ယေန ့ခ်ိန္ထိ အသံုးဝင္လ်က္ရွိသည္။

                                             နယူတန္ (Sir Isaac Newton:AC 1643-1727)

(၁)ပထမသီအိုရီမွာ မ်ဥ္းေျဖာင့္အတိုင္းေရြ ့လ်ားေနသာ အရာဝထၳဳသည္ ျပင္ပအား သက္ေရာက္မႈ(ပြတ္တိုက္မႈ)မရွိပါက တသမွတ္အရွိန္ျဖင့္ ဆက္လက္ေရြ ့လ်ားေနမည္ျဖစ္ သည္။ထို ့အတူ ရပ္တန္ ့ေနေသာ အရာဝထၳဳတခုသည္ ျပင္ပအားစိုက္ထုတ္မႈမရွိပါက မူလအတိုင္း ရပ္တန္ ့ေနမည္ျဖစ္သည္။

(၂)ေရြ ့လ်ားေနေသာ ဝထၳဳတခု၏ အားသည္    ၄င္းဝထၳဳ၏ ျဒပ္ထုႏွင့္   ေရြ ့လ်ားေနေသာအရွိန္တို ့၏ေျမွာက္လဒ္    ျဖစ္သည္ ။        (   F =ma  )

(3)ပထမဝထၳဳတခုသည္ ဒုတိယဝထၳဳေပၚသို ့ အားသက္ေရာက္ခဲ့လ်င္ ၊ဒုတိယဝထၳဳ ကလည္း ဆန္ ့က်င္ဘက္အားျဖင့္ တန္ျပန္အားသက္ေရာက္မည္ျဖစ္သည္။

                   အရာဝထၳဳမ်ား သာမာန္ေရြ ့လ်ားမႈကို နယူတန္၏သီအိုရီမ်ားျဖင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ္လည္း အလင္းအလ်င္နီးပါး ေရြ ့လ်ားႏိုင္ေသာ ဝထၳဳမ်ားကို နယူတန္သီအိုရီျဖင့္ မရွင္းလင္းႏိုင္ေခ်။ ထိုုေၾကာင့္ ရူပေဗဒ၏ ဒုတိယေခတ္သို ့ ေျပာင္းလဲရန့္ ၾကိဳးစားလာၾကသည္။ကနဦး ေခါင္းေဆာင္ ေျပာင္းလဲလိုက္သူမွာ အိုင္စတိုင္း ျဖစ္သည္။အိုင္စတိုင္း၏ ႏွိုင္းရသီအိုရီသည္ အလင္းအလ်င္ျဖင့္ ေရြ ့လ်ားေသာဝထၳဳမ်ားကို ေျဖရွင္းတြက္ခ်က္ႏိုင္သည္။
 ထို ့ျပင္ သာမာန္မ်က္စိျဖင့္မျမင္ႏိုင္ေသာ(အလြန္ေဝးကြာသည့္ )စၾကာဝဠာအတြင္းရွိ   ျဂိဳလ္မ်ား၊ ဂလက္ဆီမ်ား၊၏ 

လွည့္ပတ္သြားလာပံုႏွင့္  ဖြဲ ့စည္းပံုမ်ားကို     ႏွိုင္းရသီအိုရီျဖင့္ေျဖရွင္းတြက္ခ်က္ႏိုင္သည္။

             ထို ့ေနာက္ ကြမ္တမ္မကၠင္းနစ္ (Quantum Mechanics) ကို ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသား မက္ပလန္ ့(Max Plank) (AC -1854-1947 ) က ကြမ္တမ္သီအိုရီျဖင့္ စတင္လိုက္ေလသည္ ။၄င္း၏သီအိုရီကိုအေျခ ခံလ်က္ ကြမ္တမ္မကၠင္းနစ္ကို ဦးေဆာင္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ အိုင္စတိုင္း(ဂ်ာမဏီ) ရွဒိုဒင္းဂါး( ဂ်ာမဏီ) (Alexander Schrödinger 1887-1961) ၊ဟိုင္ဆင္ဘတ္(ဂ်ာမဏီ) (Heisenberg 1901-1976 ) ၊ ေပၚလီ(ၾသစတီးယား) (Pauli 1900-1958) ၊နီဘိုးလ္ (Niels Bohrs ဒိန္းမတ္ 1885-1962 ) စသည္တို ့ျဖစ္သည္ ။

                                                 ပလန္ ့(Max Plank) (AC -1854-1947 )

              ၄င္းတို ့ ကမကထျပဳ၍ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾက ေသာ ကြမ္တမ္မကၠင္းနစ္သည္ ရူပေဗဒ၏ဒုတိယေခတ္

ျဖစ္လာသည္  ။  ကြမ္တမ္ရူပေဗဒ၏   ေအာင္ျမင္မႈသည္   ႏွစ္ဆယ္ရာစုတြင ္စတင္ကာ တေလာကလံုး၏

သိပၸံပညာကို   တဟုန္ထိုး ေျပာင္းလဲတိုးတက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယေန ့ထိတိုင္      နည္းပညာအသစ္မ်ားကို

ေမြးထုတ္ေပးေနသည္မွာ    ကြမ္တမ္ရူေဗဒ၏    အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ျဖစ္သည္။  

                  သို ့ေသာ္   ေခတ္သစ္ရူပေဗဒ      (Modern Physics)      ေပၚထြက္လာေသာၾကာင့္

ေရွးရိုးရူပေဗဒ၏ (Classical  Physics) အခန္းက႑ ေမွးမွိန္သြားျပီေလာ ??? ………………….............

( “ေရွးထံုးကိုလည္း   မပယ္နဲ ့ ၊ ေစ်းသံုးကိုလည္း မၾကြယ္နဲ ့တဲ့ “)  ေရွးရိုးရူပေဗဒကို  လံုးဝျပစ္ပယ္ထား၍
မရပါ ။ ေရွးရိုးရူပေဗဒ၏  ၾသဇာသက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ရူပေဗဒ ေပၚေပါက္လာရျခင္းျဖစ္သည္။ 

၄င္းတို ့၏  ကြဲျပားျခားနားပံုကို  ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။ 
               သာမာန္မ်က္စိျဖင့္  ျမင္ႏိုင္ေသာ  အရာဝထၳဳ (အမႈန္)မ်ားကို   တြက္ခ်က္   ေဖၚထုတ္ရာတြင္  

ေရွးရိုးရူပေဗဒကို  အသံုးျပဳရသည္။သာမာန္မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ႏိုင္ေသာ အမႈန္တခု၏  အေသးငယ္ဆံုးအရြယ္

အစားမွာ(  0.05 mm  ) တစ္မီလီမီတာ၏ အပံုႏွစ္ဆယ္ပံု ၊ တစ္ပံုျဖစ္သည္ ။တနည္းအားျဖင့္   မက္ခရို
စေကာပစ္-စေကး (Macroscopic Scale) တြင္ ေရွးရိုးရူပေဗဒကိုအသံုးျပဳရသည္။မက္ခရိုစေကာပစ္-စေကး ဆိုသည္မွာ  တစ္မီလီမီတာ ထက္ၾကီးေသာအရြယ္အစားရွိသည့္  ဝထၳဳပစၥည္းမ်ားကို  ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။

         သာမာန္မ်က္စိျဖင့္   မျမင္ႏိုင္ေသာ  အမႈန္မ်ားကို တြက္ခ်က္ေၚထုတ္ရာတြင္ ေခတ္သစ္ရူပေဗဒကို 

အသံုးျပဳရသည္။ဥပမာ -ေမာ္လီက်ဴး ၊    အက္တမ္၊   နဴကယိယ ၊အီလက္ထြန္  စသည့္အမႈန္မ်ားျဖစ္သည္။

တနည္းအားျဖင့္  မိုက္ခရိုစေကာပစ္-စေကး (Microscopc Scale) တြင္   ေခတ္သစ္ရူပေဗဒကို အသံုးျပဳရ

သည္ ။  မိုက္ခရိုစေကာပစ္-စေကးဆိုသည္မွာ တစ္မီတာ၏ တစ္သန္းပံု ၊    တစ္ပုံ ထက္ငယ္ေသာ အမႈန္

မ်ားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။            

            ေရွးရိုးရူပေဗဒႏွင့္ေခတ္သစ္ရူပေဗဒ တို ့သည္ အခန္းက႑အလိုက္ အေရးပါေသာ သိပၸံပညာရပ္မ်ား

ျဖစ္ေသာေၾကာင့္   ရူပေဗဒေလ့လာလိုက္စားသူမ်ားက   သင္ယူတတ္ေျမာက္ရန္ၾကိဳးစားေနၾကျခင္း  ျဖစ္ပါသည္။   

စာၾကြင္း ။ ။စာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုဖတ္ရႈျပီး ကိုယ္ပိုင္အာေဘာ္ျဖင့္ ေရးသားစီရင္ေသာ ေၾကာင့္ အမွားအယြင္းရွိပါက ဖီးက်ဴ ၏တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။အကယ္၍ အမွားတစံုတရာ ေတြ ့ရွိပါက အေထာက္ထားစံုလင္စြာျဖင့္ ျပဳျပင္ဆံုးမေပးပါရန္ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။.....................................ဖီးက်ဴ

                 

အမွာစာ

   “ဖီးက်ဴ” ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာသို ့ ေရာက္ရွိလာေသာ ပရိတ္သတ္မ်ားအား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာၾကပါေစ လို ့ ဆုေတာင္းေမတၱာပို ့သပါတယ္ ။ ဒီဇင္ဘာ (၃)ရက္ ၂၀၀၉ ]ေန ့မွာ စတင္ဖန္တီးခဲ့တာပါ။ ဒီဇိုင္းအျပင္အဆင္ကို စမ္းတဝါးဝါးလုပ္ေနယင္း ၊ အခ်ိန္မအားလပ္တာေၾကာင့္ ပို ့စ္ ႏွစ္ပုဒ္ထဲနဲ ့ စတင္ ေရးသားခဲ့ပီး ၾကန္ ့ၾကာသြားခဲ ့တာပါ ။ ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြ အားလံုးဟာ မိမိဝါသနာအေလ်ာက္ ကၽြမ္းက်င္ရာ နယ္ပယ္ေတြမွာ ေရးသားၾကတာကို ဖတ္ရူေလ့လာယင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘေလာ့ေရးခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚလာရတယ္။ ရသစာေပ ၊ဝထၳဳ ၊ကဗ်ာေတြ ေရးတာကို ဝါသနာပါ ေပမယ့္ (၂ဝဝဝ-၂ဝဝ၉) - (၉)ႏွစ္အတြင္းမွာ ဝထၳဳတို သံုးပုဒ္ဘဲ တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းေတြမွာ ေရးျဖစ္ခဲ့ တာပါ ။ အျခားမဂၢဇင္းေတြမွာလဲ မေရးသားခဲ့ပါဘူး ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာေရးဆရာတေယာက္ပါလို ့ ေျပာရမွာ မဝ့့ံမရဲျဖစ္ေနပါတယ္ ။ တျခား ဘေလာ့ေတြက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြကို ကူးယူေဖၚျပဖို ့လဲ စိတ္ထဲက လိပ္ျပာမသန္ ့ ျဖစ္ေနရျပန္တယ္။ ဒီေတာ့

ပင္ကိုယ္ေရး စာမူေတြ အဆက္မျပတ္ ေရးသားႏိုင္ဖို ့ ၾကံဆပါတယ္။ တကၠသိုလ္နယ္ေျမမွာ (၆)ႏွစ္ၾကာ ပညာသင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ရူပေဗဒ ဘာသာရပ္ကို အဓိကထားပီး ေရးသားဖို ့စိတ္ကူးမိပါေတာ့တယ္ ။ (ရသစာေပကိုေတာ့ စိတ္လိုလက္ရ ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရးသားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္)။ ရူပေဗဒ နည္းပညာကို ေရးသားတဲ ့ အခါမွာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အေနနဲ ့ အုပ္စုႏွစ္ပိုင္း ကြဲျပားေနတာကို စဥ္းစားမိပါတယ္ ။ 

(၁)ပထမအုပ္စုက ရူပေဗဒကို အစိမ္းသက္သက္ျဖစ္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ပါ။ နည္းပညာေတြ တနင့္တပိုး ေရးသားလိုက္ရင္ အကၽြမ္းတဝင္မရွိတဲ့ ပရိတ္သတ္အတြက္ စိတ္ဝင္စားစြာ ဖတ္္ဖို ့ မျဖစ္္ႏိုင္ပါဘူး။ ရူပေဗဒနဲ ့ အလွမ္းေဝးေနသူေတြကို ပိုးပီးေဝးကြာသြားေအာင္ ေရးသားဖို ့သတိၱမရွိပါဘူး ။ ဒီေတာ့ အေျခခံသမိုင္းေၾကာင္းကစပီး ေရးသားဖို ့ျဖစ္လာပါတယ္။

 (၂)ဒုတိယအုပ္စုက ရူပေဗဒကို ေလ့လာသင္ယူေနသူ ၊ စိတ္ဝင္စားစြာ ရွာေဖြေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ပါ။ရူပေဗဒနည္းပညာေတြ မပါဘဲ ( အေပၚယံရွပ္ပီး ) ေရးသားခဲ့ရင္ ေလ့လာရွာေဖြေနတဲ့ ပရိတ္သတ္အတြက္ အက်ိဳးမမ်ားႏိုင္ပါဘူး ။(ဆားမပါတဲ့ ဟင္းတခြက္လို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္) ။ဒီေတာ့ နည္းပညာရွင္းလင္းခ်က္၊ ေဖၚျမဴလာ၊ သီအိုရီ ၊သရုပ္ေဖၚပံုေတြ ထည့္သြင္း ေရးသားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရူပေဗဒကို ပရိတ္သတ္အုပ္စု ႏွစ္ခုလံုးအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။(သိပၸံပညာရွင္တေယာက္ မဟုတ္ေသာ္လည္း သင္ခဲ့ဖူးသမွ် အပိုင္းစေလးမ်ားကို ေရးသား တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္) 

                 နည္းပညာစာေပကို  ေရးသားျပဳစုျခင္းနဲ ့ရသစာေပဝထၳဳေရးျခင္းနဲ ့သဘာဝျခင္း   မတူပါဘူး။ 

ရသစာေပသည္    စိတ္ကူးထဲမွာ   ရွိသေလာက္   ခ်ေရးႏိုင္ပါတယ္။ နည္းပညာ စာေပကေတာ့ ကိုယ္ေရး

ခ်င္သလို   ေရးလို ့မရပါဘူး ။ စာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ    ေလ့လာဖတ္ရူရပါတယ္။ မိမိေရးသား ျပီးခဲ့ရင္လည္း 

ရည္ညႊန္းစာအုပ္ ၊  က်မ္းကိုးစာရင္းေတြ    ထည့္ေပးရပါတယ္ ။  ကၽြန္ေတာ္  ေရးသာတဲ့အခါ   တိုက္ရိုက္
ဘာသာျပန္   မဟုတ္ေသာေၾကာင့္   က်မ္းကိုးစာရင္း    အေရအတြက္မ်ားေန  ပါလိမ့္မယ္။ 
                စာတပုဒ္ခ်င္းစီရဲ ့အဆံုးမွာ က်မ္းကိုးစာရင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဖၚျပရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေခါင္းစီး အဖြင့္မာတိကာ (Menu Bar)မွာ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာတဲ့ စာအုပ္မ်ား ၊ဝက္ဆုိက္မ်ားကို က်မ္းကိုးစာရင္းအျဖစ္ ေဖၚျပေပးထားပါတယ္။ ၾကြေရာက္လာေသာ စာဖတ္ပရိ္တ္သတ္အေနနဲ ့ နည္းပညာ
ဗဟုသုတ အနည္းငယ္မွ် ရရွိသြားခဲ့ေသာ္လံု ့လစိုက္ထုတ္ ပင္ပန္းခံရတာကို ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ 

အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ၾကြေရာက္လာေသာ ............ ပရိတ္သတ္မ်ား ခင္ဗ်ား ……. 

ရူပေဗဒ သပံၸကို ေလ့လာသင္ယူေနသူ ၊ရွာေဖြေဖတ္ရူေနသူ ၊ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားအား 

အသင္တို ့ပတ္ဝန္းက်င္ နီးစပ္ရာတြင္ လက္ဆင့္ကမ္း လမ္းညြန္ေပးမည္ဆိုပါက

ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ေက်းဇူးတင္ရွိ ပါေၾကာင္း……...................။ 

ဘေလာ့ဖန္တီးရန္ လမ္းညြန္ေပးေသာ ကိုေအာင္မင္း ၊ 

ဘေလာ့ဒီဇိုင္း အျပင္အဆင္အားျပဳလုပ္ ကူညီေပးေသာ ဘေလာ့ဂါ “အရာေတာ္ေျမ” 

တို ့အား ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း………......................................................... ဖီးက်ဴ

ဖီးက်ဴ -အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္

       ( ဖီးက်ဴ  ကေလာင္အမည္ျဖင့္   ဘေလာ့တခုကို ဖန္တီးေရးသားတဲ့အခါ   ( လက္ရွိ)မိတ္ေဆြ

သူငယ္ခ်င္း  အေပါင္းသင္းမ်ားက    ကေလာင္အမည္   တမူထူးျခားေနတာမို ့    ေမးျမန္းတာ ေတြ

ရွိလာပါတယ္။   ဒီေတာ့  အမွာစာ  က႑မွာ   ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကို  ေရးသားဖို  ့  စိတ္ကူး ျဖစ္

လာပါတယ္။)

          စက္တင္ဘာ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္-ေရႊဘိုဒီဂရီေကာလိပ္မွာ  ရူပေဗဒအထူးျပဳနဲ ့ ပထမႏွစ္ကို

စတင္      သင္ယူခဲ့ပါတယ္။   တကၠသိုလ္  ေလွ်ာက္လြာပံုစံေတြ  ျဖည့္တံုးကရူပေဗဒအထူးျပဳ

ဘာသာကိုလိုခ်င္လြန္းလို ့

                               ပထမဦးစားေပး……….ရူပေဗဒ

                               ဒုတိယဦးစားေပး………ရူပေဗဒ

                               တတိယဦးစားေပး……..ရူပေဗဒ……….ေလ်ာက္လႊာတင္ခဲ့ပါတယ္ ။

         အဲေလာက္ေတာင္္ ျဖစ္ရသလားကြာလို ့ေမးစရာရွိလာပါတယ္ ။ မူလတန္းေက်ာင္းသား 

ကတည္းက  ဒီဘာသာရပ္ကို   ေလ့လာသင္ယူခ်င္စိတ္ေတြ  ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက 

နံနက္အိပ္ယာမထခင္ ၊ ေစာင္ျခံဳထဲမွာေကြးေနတံုး၊ ရူပေဗဒသီအိုရီေတြ၊ ပုစာၦ တြက္ခ်က္ပံုေတြ

ကို(ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္း) နာၾကားခဲ့ရတယ္။ အိမ္ေဘးနားက  ကၽြန္ေတာ္ဆရာရဲ ့ ရူပေဗဒလက္ခ်ာ

ေပးသံေတြေၾကာင့္စိတ္ဝင္စားခဲ့တယ္လို ့ေျပာရမွာပါ။ ဆရာ့ဆီမွာပဲ  ရူပေဗဒကို စတင္သင္ယူ

ႏိုင္ခဲ့တယ္။(ကၽြန္ေတာ္  ဆယ္တန္းေအာင္ပီးေတာ့ အိမ္ေဘးက  ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ  ဦးေမာင္လွ 

ဆံုးပါးကြယ္လြန္သြားပါတယ္ )

      ၁၉၉၉ မွာ ကၽြန္ေတာ္ (၁ဝ)တန္းေအာင္ခဲ ့တယ္ ။အဲဒီအခ်ိန္က ဝိဇၨာသိပၸံတကၠသိုလ္ေတြ

အကန္ ့သတ္မရွိပိတ္ထားတဲ့   အခ်ိန္ေပါ့ ။   အေဝးသင္တကၠသိုလ္နဲ ့ တျခား ဝန္ႀကီးဌာန က  

တကၠသိုလ္ေတြပဲ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကားေပးေနတဲ ့အခ်ိန္ ။  ေအာင္စာရင္းထြက္ျပီး    မၾကာခင္မွာ  

သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးက    မိမိဝါသနာပါရာ    တကၠသိုလ္ေတြကို     ေရာက္ေနကုန္ၾကပီ ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့     သူတို ့လို မဟုတ္ဘူး ။  ဘယ္ေက်ာင္းက    ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲကိုမွ လည္း  

ဝင္မေျဖခဲ့ဘူး ။အျပင္စီးပြါးေရး ၊ပညာလည္း  မသင္ခဲ့ဘူးဗ် ။   

            ဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္သလဲ ဆိုေတာ့ …ကၽြန္ေတာ္ကို …ကၽြန္ေတာ္   အလုပ္ခန္ ့

ပစ္လိုက္တယ္ဗ် ။ဆရာျဖစ္သင္တန္းေက်ာင္းေရွ ့ကိုေတာင္   ျဖတ္မေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါဘူး ။(၁ဝ)

တန္း   ေအာင္စာရင္းထြက္ပီးလို ့ မၾကာခင္မွာဘဲ က်ဴရွင္ဆရာ  ဆိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ကို  ခပ္တည္

တည္နဲ ့ စိုက္ထူခဲ့ပါတယ္။အဲဒီႏွစ္မွာေတာ့   (၉)တန္း (၁ဝ)တန္း  သင္ေပးတာတင္ မဟုတ္ဘဲ 

။အလယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း သင္ေပးလိုက္ေသးတယ္ ။မူလတန္း ၊ မူၾကိဳ   လာျပီး

မအပ္လို ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ ။လာအပ္ရင္လဲ  သင္ေပးမလိုပါ ။အဲဒီႏွစ္မွာလား   အလကား

သင္ေပးရ တာေပါ့ဗ်ာ ။ေစတနာ၊ဝါသနာ၊အနစ္နာဆိုတာ  အဲဒီမွာစသိေတာ့တာပဲ။ ကံေကာင္း

ခ်င္ေတာ့   ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား  တပည့္ေတြ  ေအာင္ၾကတယ္ဗ် ၊  တခ်ိဳ  ့ ဂုဏ္ထူးေတာင္

ထြက္ပါေသးတယ္။သူတို ့ဖာသာၾကိဳးစားလို ့ ဂုဏ္ထူးေတြထြက္တာကို ကၽြန္ေတာ္က  အေခ်ာင္

နာမယ္ၾကီးသြားတာေပါ့ ။ 

      ဒါေပမယ့္   ေနာက္ကြယ္မွာ   နဲနဲေတာ့  အေျပာဆိုခံရပါတယ္။ “ဘြဲ ့ရေတြ  ဒီေလာက္ေပါ

တဲ့ေခတ္ ၊က်ဴရွင္ဆရာေတြ မိႈလိုေပါက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ  …သူက (၁၀)တန္းေလး  ေအာင္တာနဲ ့
ဘယ္ေလာက္တတ္လို ့လဲ ကြာ “တဲ့။  ကၽြန္ေတာ္ကလည္း  ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ     အသက္ ၁၇ႏွစ္နဲ ့  

ဆရာတက္လုပ္ေနတာကိုး ။ဒါနဲ ့ ေနာက္ႏွစ္ေတြမ်ားၾကေတာ့(ဆယ္တန္းက်)  ငယ္သူငယ္ခ်င္း

ေတြ ၊ ကၽြန္ေတာ္ထက္ၾကီးတဲ ့  အမေတြပါ   က်ဴရွင္မွာ ေရာက္လာၾကတယ္ ။   စတစ္ေကာ္လံ

အျဖဴဝတ္ပီး  “ဆရာ”    အေခၚခံရရင္ကို   ေက်နပ္ေနတဲ ့   အခ်ိန္ေပါ့။    ဘယ္ေခ်ာင္ၾကားက 

ဆရာေခၚေခၚ  “ဗ်ာ” ထူးရရင္   သေဘာ့ေခြ ့မေနာေတြ ့  ေနခ်ိန္ပါ ။

    (အဲဒီအခ်ိန္မွာ  ကၽြန္ေတာ့္ဆရာၾကီးတေယာက္က  သတိေပးဘူးတယ္ဗ် ၊၊”ေဟးေကာင္….

ဆရာေခၚခံရတိုင္း   ဟုတ္လွပီ  မထင္နဲ ့ဦး ၊ လူေတြေခၚတဲ ့ဆရာဆိုတာ    အမိ်ဳးမ်ိဳးရွိတယ္ ။

ငါငယ္ငယ္က   ျဖစ္ရပ္ေလးတခုကို   ေျပာျပမယ္တဲ ့” ။   “  ကၽြန္ေတာ္ဆရာလည္း   တခ်ိန္က  

ဆရာေပါက္စျဖစ္ခဲ ့တာပဲတဲ့ ။ တေန ့မွာ ကၽြန္ေတာ္ဆရာ  မႏ ၱေလးကို  ေစ်းဝယ္ထြက္ခဲ့တယ္

တဲ့ဗ်ာ ။ မႏၱေလး ရာသီဥတု  အပူရွိန္ကလည္း ေခၽြးဒီးဒီးက်ေပါ့ ။ေစ်းခ်ိဳထဲမွာ   လိုအပ္တာေတြ

ဝယ္ျခမ္းလို ့အျပီးမွာ လူလဲေတာ္ေတာ္ပင္ပန္သြားတယ္တဲ့။ မနက္စာလည္း  မစားရေသးတာမို ့

ဗိုက္ထဲမွာ ဟာတာတာျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိတယ္ ။အဲဒါနဲ ့ ေစ်းခ်ိဳအထြက္   တရုပ္ၾကီးရဲ  ့

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ      မန္းျမိဳ ့ေတာ္ေပါက္စီ  နဲ  ့  လက္ဖက္ရည္  ေသာက္ျပီး    ဝမ္းျဖည့္ဖို ့

ဆိုင္ထဲကို လွမ္းဝင္လိုက္ပါ  သတဲ ့ဗ်ာ ။  ေပါက္ေဖာ္ၾကီးက   ေဖၚေရြလိုက္တာလဲ    မေျပာပါနဲ ့

ေတာ့ …...။ဆိုင္ဝကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း   “ဆရာၾကီး….ဆရာႀကီး……ဒီကိုၾကြပါ …...…..ထိုင္ပါ

ဘာသံုးေဆာင္မလဲ    လိုအပ္တာကိုေျပာပါ    အားမနာပါနဲ ့လို ့” ခရီးဦးၾကိဳ    ျပဳပါေတာ့တယ္ ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဆရာက  တရုပ္ၾကီးကို မိန္ ့မိန္ ့ၾကီးျပံဳးျပလိုက္ပီး ၊စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္

လိုက္တယ္တဲ 

      ( “ အင္း ..ေစ်းခ်ိဳလက္ဖက္ရည္ဆိုင္က  တရုတ္ၾကီးကလည္း  ငါ့ကို ဆရာမွန္းသိေနပါလား 

..…ျမင္ျမင္ခ်င္းကို   ဆရာၾကီးလို ့ေခၚတာပဲ”)     ။  အဲသလို ေတြးမျိပီး   မိန္ ့မိန္ ့ၾကီး  ထိုင္ယင္း 
 ေပါက္စီတလံုးကို အငမ္းမရ ေလြးေနတာေပါ့ဗ်ာ။ဒီလိုနဲ ့ဆိုင္ထဲကို စာသံုးသူ   (ကတ္စတမ္မာ)
ေတြဝင္လာမစဲ တသဲသဲ ။ေစ်းခ်ိဳထဲက အလုပ္သမားတေယာက္ ဝင္လာေတာ့လည္း ၊  ဆိုင္ရွင္
တရုပ္ၾကီးကဆရာၾကီးလိုု ့ေခၚျပီး ခရီးဦးၾကိဳျပဳျပန္တယ္။အဲေနာက္တေယာက္ အသားငါးတန္းက 
ဟင္းေတြလွီးတဲ ့ လုပ္သားတေယာက္  ပုဆိုးနံငယ္ပိုင္းေလးနဲ ့ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာျပန္ေတာ့လည္ 
တရုပ္ၾကီးကဆရာၾကီးၾကြပါလို ့ ဆိုျပန္သတဲ့ ။ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဆရာ မိန့္ ့မိန္ ့ၾကီး ရင္ေကာ့ျပီး ေပါက္စီကို  စားေနရာက  ခပ္ရို  ့ရို  ့ေလး  ျဖစ္သြားပါတယ္ ။အဲတာနဲ ့ ဆိုင္အဝင္ဝကို လွမ္းၾကည့္
လိုက္ေတာ့   ဆိုင္ရွင္ေပါက္ေဖၚၾကီးက  ဝင္လာသမွ်  စာသံုးသူ(ကတ္စတမ္မာေတြ)ကုိ  ဆရာၾကီး
လို ့ေခၚပီး  ဧည့္ဝတ္ျပဳေနတာကို  ေတြ ့ရပါေတာ့တယ္ ။   အဲဒီေတာ့မွ   ကၽြန္ေတာ္ ဆရာလည္း 

သေဘာေပါက္သြားတယ္။ဒီလိုနဲ ့  မွာထားတဲ့ ေပါက္စီကို   ကုန္ေအာင္စားပီး   လက္ဖက္ရည္ကို

တက်ိဳက္ထဲေမာ့ ၊ က်သင့္ေငြ    သံုးက်ပ္ကို   တခါထဲရွင္း ၊    ခပ္ရွက္ရွက္   ကုပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္းနဲ ့  ကားဂိတ္ကို ေျခလွမ္းက်ဲၾကီးနဲ ့ျပန္လာခဲ ့ရတယ္ တဲ ့ဗ်ာ ။

            အဲသလို  ကၽြန္ေတာ့္ဆရာက  ေျပာျပလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း    “ဆရာ” ေခၚတိုင္း “ဗ်ာ” မထူးရဲေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ ့လူေတြကို သတိထားမိတတ္လာတယ္။ တခ်ိဳ ့ကလဲ ေလးစားမႈ
နဲ ့ဆရာလို ့ေခၚၾကပါတယ္ ။ဆရာ..ဆရာလို ႏွစ္ခါဆင့္ေခၚရင္ေတာ့ အေျခအေန  သိပ္မေကာင္း
ဘူး အခ်ိဳသတ္ပီး   ခိုင္းခံရဖို ့   ေသခ်ာေနတယ္ ။ အံမယ္     ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ     ကလည္း 
ဆရာလို ့ ေခၚတယ္ဗ် ။  ေခၚမွာေပါ့   ဆိုကၠားသမားကိုေတာင္  ဆရာေခၚေနတဲ ့ ေခတ္ဘဲဟာ ။
လမ္းမွာေတြ ့ရင္  ဘယ္လိုေခၚတယ္မွတ္တံုး  ”ဟိုးဆရာ… ဘယ္တံုး” တဲ ့ ။  ဆရာေခၚခံရရင္ကို  
က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္   သတိထားတတ္လာပီ ။ ဆရာလို ့ ေခၚတာခ်င္း တူေပမယ့္   ေလယူ
ေလသိမ္း   မ်က္စိမ်က္ႏွာ    အေနအထားခ်င္း    မတူဘူးဗ်။ တပည့္ေတြေခၚတဲ့   ဆရာဆိုတာ  
ယံုၾကည္အားကိုးမႈ ၊ ခ်စ္ေၾကာက္ရိူေသမႈေတြ  ပါသဗ် ။

                   တခ်ိဳ ့က  ဆိုကၠားဆရာလိုလို ၊   ဗိေႏၶာဆရာလိုလို ၊ ႏြားသိုးပိုက္တဲ့   ဆရာလိုလို ၊

၊တပ္ၾကပ္ၾကီးဆရာလိုလို    ေခၚတတ္ၾကသကိုး   ။ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚပါေလ   ဆဲတာမွမဟုတ္တာ

နာခံခက္ဖို ့မလိုဘူးေပါ့ဗ်ာ။အံမယ္ ေနာက္တမ်ိဳးေခၚေသးတယ္ဗ်    “ ဟိုး…ေက်ာင္းဆရာ “  တဲ ့။

အဲတာကို လက္တို ့ျပီး   ေမးၾကည့္ရေသးတယ္   ဘာေက်ာင္းဆရာလဲဆိုေတာ့  ႏြားေက်ာင္းတဲ ့

ဆရာကို  ေျပာတာတဲ ့ ။   ေၾသာ္ ..... ...…ႏြားေက်ာင္းသားေတာင္      ဆရာျဖစ္ေနတဲ ့ ေခတ္  

....…ကၽြန္ေတာ္(၁ဝ)တန္းေအာင္ရံုနဲ ့  က်ဴရွင္ဆရာလုပ္ေနတာ   လြန္သလားဗ်ာ ။

         ဒီလိုနဲ ့ဘဲ  စက္တင္ဘာ  (၂ဝဝ၁)ခုႏွစ္မွာ  ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသားအျဖစ္  တက္ေရာက္

ခဲ့တာေပါ့။   သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့   နယ္ လာတက္ၾကတာေရာ ၊  ျမိဳ့ထဲက   သူငယ္ခ်င္းေတြ

ေရာအစံုေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တပည့္ေတြလဲ   ေက်ာင္းထဲမွာ   ျပန္ေတြ ့တယ္ဗ် ။  တပည့္ေတြနဲ ့

ေတြ ့ေတာ့  ဆရာေပါ့ဗ်ာ ။     သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့  ေတြ ့ေတာ့    ေက်ာင္းသားေပါ့ ။      အဲဒီမွာ  

ကၽြန္ေတာာ့္    ေက်ာင္းေနဖက္   သူငယ္ခ်င္းေတြက    ကၽြန္ေတာ္နာမည္ကို     မေခၚေတာ့ဘဲ    နာမည္ေျပာင္တခုကို   ကင္ပြန္းတပ္လိုက္      ၾကတယ္ေလ…………………………………။ 

“ဖီးက်ဴ” တဲ့ဗ်ာ ။  တေယာက္ကအစ  ေခၚလိုက္တာ    တေက်ာင္းလံုး     ႏွံ ့သြားပါေလေရာ ။ 

ကၽြန္ေတာ္နာမည္အရင္းကိုေတာင္မသိၾကေတာ့ဘူးဗ် ။       ဒီလိုနဲ ့ကၽြန္ေတာ္     “  ဖီးက်ဴ  “ 
ျဖစ္လာခဲ့တာ့    မႏၱေလးတကၠသိုလ္က မဟာသိပၸံဘြဲ ့ရတဲ ့အထိပါဘဲ ။ တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္
မဂၢဇင္းေတြမွာေတာင္ ဖီးက်ဴ    ကေလာင္အမည္နဲ ့  ဝထၳဳတိုေတြ   ေရးလိုက္ျပန္ေသးတယ္ ။  

ကၽြန္ေတာ္ကို    အားလံုးက     ဖီးက်ဴ   လို ့ပဲေခၚၾကေတာ့  ပထမဆံုး    ကင္ပြန္းတပ္ေပးတဲ့  
ေမာင္မင္းၾကီးသားကို ေမးရပါေသးတယ္။   ဘာေၾကာင့္   ဖီးက်ဴ   လို ့ေခၚတာလဲ   ဆိုေတာ့ 

          { ဖီး =  ဖီးဆစ္ (Physics )   ၊ က်ဴ =က်ဴရွင္ဆရာ  }   

အဲသလို ရွင္းျပလိုက္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။(၆)ႏွစ္ၾကာက်င္လည္ခဲ့တဲ့
တကၠသိုလ္နယ္ေျမမွာ   သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚတဲ့ အမည္ကို အမွတ္တရရွိေနတာမို ့………....

ဖီးက်ဴ     လို ့ေခၚလိုက္တိုင္း  တ ကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝကို  သတိရေနတာမို ့ ..……......

အခုကၽြန္ေတာ္  ဘေလာ့ရဲ ့   ကေလာင္အမည္ကို  ဖီးက်ဴ  အမည္နဲ ့ ေရးသားေနေၾကာင္းပါ  

ခင္ဗ်ား………………….။

............................................................................................................................

.....................................................................................................................ဖီးက်ဴ